One week off

Hola Chico's and Chica's, 

Nou daar is dan eindelijk mijn derde reisverslag. Het heeft even geduurd maar er is ook zoveel gebeurd in de afgelopen dagen. Inmiddels zit mijn week vakantie er bijna op hoop ik. Morgen ga ik opnieuw naar de spa om te kijken of ik eindelijk aan het werk kan. Ik ben het nu wel beu om vrij te zijn en ik wil eindelijk gaan doen waar ik hier voor gekomen ben…werken!

Een week vakantie is leuk, maar niet als je alleen bent. Tuurlijk wend het alleen zijn wel maar toch is het niet zo leuk als dat je met iemand samen dingen kan zien.

Woensdag heb ik een fiets gehuurd bij het winkelcentrum hier in de buurt. Ik ben toen op de fiets naar het centrum van Puerto del Carmen gegaan. Eerst was is bang om te verdwalen maar het is gewoon een rechte weg langs het strand dus dat is bijna niet mogelijk. Wel was het even wennen dat ze hier niet de normale fietspaden hebben als in Nederland. Soms fiets je tussen de auto’s en vaak ook op de stoep. Dan moet je de toeristen ontwijken als een soort videogame.

Ik was even bang dat fietsen geen doen zou zijn hier door de vele heuvels die je hebt maar vooral door de harde wind. Gelukkig hebben ze hier alleen maar fietsen met versnellingen dus dan is het goed te doen. Net zoals in Nederland heb ik iedere dag de pech gehad dat ik wind tegen had op de heen en terug weg.

De afgelopen dagen heb ik vrijwel iedere dag een fiets gehuurd omdat ik dan toch iets meer mobieler ben. Ik had nooit gedacht dat zelfs ik zo blij kon worden van fietsen. Maar het is heerlijk om langs de kust af te fietsen en van het uitzicht te genieten. Donderdag ben ik naar het plaatsje Arrecife gefietst hier bevindt zich ook het vliegveld. Alleen is dit een beetje een vervallen stadje. Puerto del Carmen daarentegen is wel heel mooi met veel mooie stranden. Ook heb je een hele gave duikersplek waar het uitzicht heel mooi is. (de foto’s vindt je in het album)

Ik ben ook een aantal avonden in het centrum geweest om daar wat te eten en drinken met wat mensen die ik had leren kennen van de fietsenverhuur. Toch gaat vrienden maken hier wel wat lastig. In de omgeving waar ik zit zijn de meeste mensen man. Iedere keer als ik denk dat ik een nieuwe vriend erbij heb, blijken ze op meer uit te zijn dan vriendschap. Ik denk dat ik het gewoon aantrek met mijn blonde haar. Misschien ook omdat ik een van de enige Nederlanders hier ben.

Ik heb wat avonden leuk doorgebracht met wat mensen van de fietsen verhuur maar hier moest ik dan toch weer afstand van nemen omdat ze vervelend werden net zoals Mamed van het restaurant. Ik hoop dat er nog wat stagiaires bijkomen zodat ik wat meer aanspraak heb met de mensen hier want op dit moment voel ik me nog steeds heel eenzaam. Dat maakt het wel heel lastig en daarbij mis ik alles thuis nu ook heel erg. Gelukkig probeert iedereen van huis uit me er doorheen te slepen met lieve berichtjes en dat geeft me kracht om ermee door te gaan. Dus bij dezen bedankt allemaal voor de lieve berichtjes het helpt me enorm veel.

Nu maar hopen dat ik snel aan het werk kan en me dan wat meer thuis ga voelen. Ik denk dat de tijd dan ook wel wat sneller zal gaan want nu kruipt de tijd voorbij. De paniekaanvallen in de nacht worden als iets minder. Of dat nu komt doordat ik al wat meer gewend ben of door de dromenvanger die ik gekocht heb, wie zal het zeggen. Wel houdt inmiddels mijn deur me s nachts wakker die is namelijk gaan kraken door de harde wind. Ook de werklui die s ochtends om zeven uur voor mijn kamer bezig zijn, zijn niet echt prettig maar dat is nou eenmaal zo.

Het leuke is dat ik nu al vloeiend Engels spreek omdat ik de hele dag niks anders doe. Ook mijn Spaans begint al een beetje op gang te komen en kan al verschillende dingen zeggen in het Spaans. Daar ben ik wel blij mee want dat zal op mijn werk goed van pas komen. De zon probeer ik de laatste dagen een beetje te vermijden. Ik was zondag heel erg verbrand omdat ik nog geen zonnebrand had gekocht. Nu zit ik inmiddels in de fase van het vervellen. Ik ben net een dalmatiër. De wijze les die ik dus meteen geleerd heb is: smeer je hier altijd in ook als je denkt dat de zon niet fel is. Aan het strand liggen heb ik eigenlijk niet gedaan omdat als je dan thuis komt je overal zand terug vindt, tot in mijn oren toe.

Creativiteit komt hier ook heel goed van pas ben ik achter gekomen. Omdat ik in het hotel alleen water gratis mag halen moet ik mijn eigen drinken kopen. Alleen heb ik geen koelkast op mijn kamer dus werd alles steeds lauw. Toen kwam mama met de geniale oplossing: een emmer! Ik heb een emmer gekocht in een winkeltje, deze vul ik steeds met koud water en daar leg ik dus mijn drinken in. Daardoor blijft het nu wel koud. Ook ben ik erachter gekomen dat ik een usb stick in de tv kan pluggen. Dus die ben ik een gaan kopen en nu kan ik dus mijn muziek via de tv afspelen. Toen heb ik maar meteen een HDMI kabel gekocht zodat ik ook mijn films via de tv af kan spelen in plaats van via mijn laptop. En mocht ik daar nu allebei geen zin in hebben dan kan ik altijd nog Nederland 1 gemixt met een Belgische zender kijken.

Nou dit waren mijn ervaringen wel weer tot nu toe. Mochten er nieuwe vorderingen zijn hier dan horen jullie wel weer van mij.

Veel liefs en kusjes uit Lanzarote